çok eski bir vapurda..

parça parça eksildim ben.. her birinizle biraz daha.. şimdi neredeyim bilmiyorum, belki körfezin ortasında.. ne kadarım kaldı bilmiyorum, belki biraz.. 

gereken her neyse..

uyumak lazım şimdi.. gece olmak, rüya olmak.. rüyanın en güzel yerinde uyanmak.. güneş olmak da lazım.. tekrar uykuya dalınmaz artık, rüyaya kaldığı yerden tutunulmaz nasılsa.. yorganı kafana çek sen yine de.. uyandın artık.. görmek lazım..

bir zamanlar..

bambaşka bir sabaha uyanmak.. çok eski bir sabaha.. ve uyandığın sabahın içinde olmadığını farketmek.. bambaşka bir sabah.. güneş bile kim bilir nerede..

gökte ararken yerde bulmak..

bir martının şu hayatta ne gibi bir derdi olabilir ki.. peki ya iki martının?

küçük kırmızı kayık..

belki yorgundu, yılgındı.. belki de dalgalara kırgındı.. ama öylesine kırmızıydı ki..

kaptanın seyir defteri..

gece olmak üzereydi. neredeyse hiç umut yoktu artık. ortada ne bir seyir defteri vardı, ne de kaptan.. üstelik gemimiz de koca bir yalandı..